خالــق ، مرا شاعـــر ، تـــو را شعـــر آفریده
چشمت دو بیتی؛... لب، غزل؛ ....مویت قصیده
دارد قشــون آبــی چشمت می آید
روسی برای پارسی لشگر کشیده!
اول صدایت می کشد نازک دلان را
چون سوت موشک بین شهری جنگ دیده!
کام یکـــی از عاشقانت را برآور
یک لب مکیده بهتر از صد لب گزیده!
حـق می دهد بر مکــر و نیرنگ زلیخـــا
هرکس به عمرش قصه ی یوسف شنیده
یک روز می آیی تو هم مثل ثریا
در پیریِ یک شهریارِ قد خمیده..