امام سجاد علیه السلام و شکر نعمت های الهی

امام سجاد علیه السلام و شکر نعمت های الهی

عبدالملک مروان خلیفه اموى ، خلیفه اى ستمگر و خونخوار بود. روزى وى حضرت امام سجاد (ع) را نزد خود خواند. وقتى حضرت سجاد (ع) وارد قصر شد، عبدالملک مردى را دید که از زیادى عبادت بدنش ضعیف و مانند چوبى خشکیده شده چشمان مبارکش گود نشسته ، پیشانى اش در اثر زیادى سجده پینه بسته و قد آن بزرگوار خمیده است .
عبدالملک با دیدن این صحنه متاءثر شد و عرض کرد: اى فرزند رسول خدا چرا خودت را در رنج عبادت انداخته اى ، در حالى که جاى شما در بهشت است و پیامبر اکرم (ص) براى شما شفاعت مى نماید. امام در پاسخ او فرمود: به خدا قسم اگر در اثر زیادى عبادت و سجده اعضاى بدنم قطعه قطعه شود و دو چشمم از جایش بیرون آید، از عهده یک هزارم یکى از نعمت هاى بیشمار خداوند برنیامده ام
از دست و زبان که برآید

کز عُهده شکرش به درآید

بنده همان به که زتقصیر خویش

عذر به درگاه خداى آورد

ورنه سزاوار خداوندیش

کس نتواند که بجاى آورد